Iniekcje doszklistkowe

Obecnie zarejestrowanymi lekami dostosowania w okulistyce są preparaty takie, jak: Lucentis (ranibizumab) i Eylea (aflibercept). Są to leki przeciwko śródbłonkowym czynnikom wzrostu naczyń (anty-VEGF). Dzięki terapii anty-VEGF u wielu chorych udaje się powstrzymać obniżanie ostrości wzroku, a w niektórych przypadkach nawet uzyskać jej poprawę.

Leczenie produktem Eylea rozpoczyna się od jednego wstrzyknięcia na miesiąc w trzech kolejnych dawkach, a następnie podaje się jedno wstrzyknięcie co dwa miesiące. Po pierwszych 12 miesiącach leczenia produktem Eylea odstęp pomiędzy dawkami można wydłużyć w zależności od parametrów anatomicznych i wzrokowych. W tym przypadku, harmonogram monitorowania powinien być określony przez wykwalifikowanego lekarza i może być częstszy niż harmonogram wstrzyknięć.

W przypadku leczenia produktem Lucentis, iniekcje są podawane co miesiąc i kontynuowane do czasu uzyskania maksymalnej ostrości wzroku, tj. ostrości wzroku pacjenta utrzymującej się w trzech kolejnych comiesięcznych badaniach, wykonywanych podczas leczenia ranibizumabem. Następnie pacjenci powinni co miesiąc zgłaszać się na kontrolne badania ostrości wzroku. Leczenie jest wznawiane, gdy badania kontrolne wykażą pogorszenie ostrości wzroku spowodowane przez wysiękową postać AMD. Comiesięczne wstrzyknięcia powinny być podawane do czasu ponownego uzyskania stabilizacji ostrości wzroku w trzech kolejnych comiesięcznych badaniach (co najmniej dwie iniekcje). Odstęp pomiędzy dwiema dawkami nie powinien być krótszy niż jeden miesiąc.