Laseroterapia

Siatkówka to część światłoczuła błony wewnętrznej gałki ocznej.

Najczęściej występującymi schorzeniami siatkówki leczonymi laserem są:

• Obwodowe zwyrodnienia siatkówki
• Przedarcia
• Otwory
• Lokalne małe odwarstwienia
• Makulopatia ( choroby dotyczące plamki żółtej)

Laserowanie siatkówki ma na celu stworzenie wokół ognisk degeneracji lub otworów blizny łącącej siatkówkę sensoryczną z nabłonkiem barwnikowym i naczyniówką. Wytworzone w ten sposób zespolenie uniemożliwia dostęp płynu do przestrzeni podsiatkówkowej. Światło lasera, które pochłaniane jest przez nabłonek barwnikowy, wytwarza ognisko wysokiej temperatury emanuje do naczyniówki i siatkówki. Wywołuje ono lokalne zapalenie i następuje powstanie blizny.

Przygotowanie do zabiegu
Laseroterapia siatkówki wymaga dobrego wglądu w dno oka, do czego niezbędne jest rozszerzenie źrenic. W tym celu przed zabiegiem pacjentowi podawane są odpowiednie krople. Pod wpływem ich działania pacjent widzi nieostro. Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn do czasu powrotu prawidłowego widzenia ( zwykle poprawna widzenia następuje po 6 godzinach od zastosowania preparatu/kropli). Bezpośrednio przed zabiegiem zostaną podane krople znieczulające.

Leczenie zazwyczaj nie jest bolesne. Przy laseroterapii pewnych obszarów siatkówki, można odczuwać ukłucia. Po intensywnym leczeniu może być odczuwalny ból oczu. W celu złagodzenia bólu można zastosować łagodne środki przeciwbólowe np. paracetamol. Zaleca się oszczędzający tryb życia w okresie dwóch tygodni.

Jaskra jest groźną chorobą oczu, która może doprowadzić do całkowitej ślepoty. W leczeniu jaskry stosuje się leki głównie w postaci kropli do oczu. Jeśli leczenie za pomocą leków nie daje pożądanego efektu lub pacjent nie może go kontynuować, wówczas można zastosować zabiegi laserem (np. irydotomia, MLT) lub metodę chirurgiczną (np. wszczepienie implantu filtrującego).

Zabieg wykonywany jest za pomocą lasera. Polega na skierowaniu wiązki światła laserowego bezpośrednio na siatkę beleczkowania w kącie przesączania. Ma on na celu otwarcie przymkniętych otworków filtracyjnych w jaskrze otwartego kąta. Efektem tego zabiegu jest obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego o kilka milimetrów słupa rtęci. Trabekuloplastyka jest wykonywana ambulatoryjnie. Jest bezbolesna i wymaga krótkotrwałej obserwacji po zabiegu.

Jest to zabieg stosowany w jaskrze z wąskim, zamykającym się kątem przesączania. Polega on na wykonaniu wiązką światła laserowego otworka w tęczówce, który pozwala na przepływ cieczy wodnistej z tylnej komory do przedniej i dojście do szczytu kąta. Celem tego zabiegu jest profilaktyka przeciwko atakom jaskry.

Jest to zabieg mający na celu zniszczenie części ciała rzęskowego produkującego ciecz wodnistą. Zabieg ten wykonywany jest rzadko, w ciężkich postaciach jaskry, gdy wszystkie inne sposoby obniżenia ciśnienia nie dały rezultatu.

Zabieg leczenia jaskry polegający na ułatwieniu odpływu cieczy wodnistej, a tym samym obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zaletą tego zabiegu jest możliwość wykonania go ponownie.

W odróżnieniu od ALT jest to zabieg charakteryzujący się wybiórczym oddziaływaniem na melaninę rozmieszczoną w obrębie trabekulum. Dzięki temu zabieg jest mniej destrukcyjny w stosunku do pozostałych komórek i struktur beleczkowania.

Jest to metoda chirurgicznego wytworzenia otworu – sztucznej przetoki – w obrębie kąta przesączania. Umożliwia ona odpływ cieczy wodnistej i przywraca równowagę pomiędzy jej produkcją a możliwością wydostania się z zamkniętej przestrzeni komór oka do krwiobiegu. Trabekulektomię wykonuje się najczęściej w znieczuleniu miejscowym.

Wszczepienie implantu
Implant jest wszczepiany do komory przedniej pod klapką twardówki. Tego typu zabieg jest coraz częściej stosowanym rozwiązaniem jako alternatywa dla standardowej trabekulektomii. Ponieważ otwór wykonywany podczas operacji jest niewielki, nie ma potrzeby stosowania wiskoelastyków w celu utrzymania stabilnej komory przedniej. Także czas trwania zabiegu jest krótszy w porównaniu z trabekulektomią.
Zabieg chirurgiczny jest konieczny, gdy inne metody obniżenia ciśnienia w oku jaskrowym są niewystarczające dla uzyskania zahamowania procesu destrukcji nerwu wzrokowego.

Kapsulotomia laserowa przy użyciu lasera wykonywana jest u pacjentów po operacji zaćmy w celu usunięcia wtórnych zmętnień torebki tylnej.

Zmętnienie torebki tylnej soczewki (Posterior Capsule Opacification – PCO), zwane zaćmą wtórną, jest jednym z najczęściej występujących późnych powikłań operacji usunięcia zaćmy.
Istotnym działaniem korzystnym kapsulotomii jest to, że zapewnia ona poprawę ostrości wzroku, wrażliwości na kontrast, wglądu w dno oka i redukuje olśnienia. Przed zabiegiem pacjentowi podawane są krople rozszerzające źrenice. Pod wpływem ich działania pacjent widzi nieostro. Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn do czasu powrotu prawidłowego widzenia (zwykle poprawa widzenia następuje po 6 godzinach od zastosowania preparatu/kropli).