Badanie USG oka, znane również jako ultrasonografia oczna, to zaawansowana metoda diagnostyczna, która pozwala na precyzyjną ocenę struktur wewnętrznych gałki ocznej.

Rodzaje USG oka

Badanie ultrasonograficzne oka, znane również jako USG gałki ocznej, jest kluczowym narzędziem w diagnostyce oftalmologicznej. Wyróżniamy dwa główne rodzaje tego badania:

  • Badanie typu A jest wykorzystywane głównie do pomiarów biometrycznych gałki ocznej, takich jak długość osiowa, głębokość komory przedniej czy grubość rogówki, co jest niezbędne przy kwalifikacji do zabiegu usunięcia zaćmy.
  • Drugim typem jest ultrasonografia w projekcji B, która pozwala na szczegółową wizualizację struktur tylnego odcinka oka, jak i tych znajdujących się w przedniej części oczodołu. Jest niezastąpiona w diagnozowaniu różnych patologii oczu, takich jak zaawansowana zaćma.
  • Istnieje także ultrabiomikroskopia (UBM), która skupia się na ocenie głębokości komory przedniej oka i ma zastosowanie m.in. w diagnostyce jaskry, czy ocenie i monitorowaniu wyników zabiegów chirurgicznych.

Kiedy rozważyć wykonanie ultrasonografii oka typu B?

  • Podejrzenie odwarstwienia siatkówki: Badanie B-Scan jest kluczowe, gdy istnieje podejrzenie odwarstwienia siatkówki, umożliwiając ocenę jego zakresu i stanu.
  • Obecność ciał obcych: Używane w sytuacjach, gdy podejrzewa się, że w gałce ocznej znajdują się ciała obce, co jest często wynikiem urazów.
  • Męty w ciele szklistym lub guzy wewnątrzgałkowe: B-Scan pozwala na identyfikację nieprawidłowości takich jak męty czy guzy, które mogą wpływać na widzenie.
  • Wylewy krwi do gałki ocznej: Ultrasonografia jest pomocna w ocenie skutków krwawień wewnątrz oka, które mogą zasłaniać inne struktury oczne.
  • Badanie tylnego odcinka oka: W przypadku zapaleń, krwotoków, czy jako sposób monitorowania zmian związanych z cukrzycą, B-Scan dostarcza cennych informacji.
  • Monitorowanie i diagnozowanie stanów pourazowych: Pomocne w ocenie skutków urazów oka, w tym stanów po wstrząsach czy uderzeniach.
  • Diagnoza nieprawidłowości mięśni gałkoruchowych: Niezastąpione w przypadkach podejrzenia orbitopatii tarczycowej, innych stanów zapalnych, czy po urazach, gdzie mogą wystąpić uszkodzenia mięśni odpowiedzialnych za ruchy gałki ocznej.

Przebieg badania USG gałki ocznej

Przed rozpoczęciem badania, pacjent jest umieszczany na specjalnym fotelu, który pozwala na wygodne odchylenie głowy do tyłu. To ustawienie umożliwia lekarzowi dokładne przeprowadzenie procedury. Pacjentowi zamyka się powieki, na które następnie aplikuje się specjalny żel mający na celu poprawę przewodnictwa ultradźwięków. Żel zapewnia też ochronę powierzchni oka oraz umożliwia lepsze przesunięcie sondy ultrasonograficznej, co jest kluczowe dla precyzji obrazowania.

 

W trakcie badania lekarz wykonuje skanowanie za pomocą sondy, która przesuwana jest po zamkniętej powiece. Pacjent jest proszony o wykonanie serii ruchów gałką oczną w różnych kierunkach zgodnie z poleceniami lekarza, co pozwala na szczegółowe zbadanie różnych części gałki ocznej, takich jak tylne odcinki czy ciała szkliste. Dzięki zaawansowanej technologii ultrasonograficznej ultradźwięki rozchodzą się, rozpraszają i odbijają od tkanek o różnej gęstości, co pozwala na wygenerowanie szczegółowego obrazu wewnętrznych struktur oka na monitorze komputera.